Περπατώντας στην συνοικία της Παναγίας

                         Περπατώντας στην συνοικία της Παναγίας

Νεάπολη, Χριστούπολη, Καβάλα: Η ιστορία της πόλης και της περιοχής φτάνει, σύμφωνα με τα ευρήματα, στην προϊστορική εποχή. Τον αρχικό πυρήνα της αποτελεί η συνοικία της Παναγίας που κατοικείται σχεδόν αδιάκοπα από τον 7ο π.Χ. αιώνα. Στη μικρή, οχυρή χερσόνησο κλείστηκε η πόλη για 2.500 χρόνια. Στις αρχές του 16ου αιώνα επεκτάθηκε έξω από αυτήν διατηρώντας τα ίδια όρια μέχρι το 1870. Από το 1928 άρχισε να παίρνει τη σημερινή της μορφή. Τη στρατηγική και οικονομική σημασία της στο πέρασμα των αιώνων την οφείλει κυρίως στη θέση της -ήταν σταθμός για τους θαλάσσιους δρόμους της περιοχής-, στην Εγνατία οδό που περνούσε και από εδώ συνδέοντας την Ανατολή με τη Δύση, στο λιμάνι της και στη φυσική οχύρωση της χερσονήσου όπου ήταν κτισμένη η παλιά πόλη.

Περιδιαβαίνουμε την συνοικία της Παναγίας, στην παλιά πόλη της Καβάλας, στα γραφικά σοκάκια, στα ιστορικά μνημεία, εδώ που έσμιξαν πολιτισμοί και θρησκείες.

Μια από τις γραφικότερες συνοικίες της Καβάλας, είναι η συνοικία τις Παναγίας κτισμένη στο κάστρο, από εκεί μπορεί κανείς να θαυμάζει την μοναδική θέα που ξεδιπλώνετε στα πόδια του, και να περιπλανηθεί στα γραφικά σοκάκια.

Η εκκλησία που υπάρχει στην συνοικία έχει δώσει και το όνομα της στην περιοχή.

Στην παλιά πόλη της Καβάλας , που ονομάζεται Παναγία, τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι το κάστρο και η ακρόπολη, το Ιμαρέτ και ο παλιός φάρος στο τέλος της οδού Θεοδώρου Πουλίδου, κάτω από τον οποίο υπάρχουν τα βράχια της Παναγίας. Τα παιδιά του 7ου Δημοτικού σχολείου που βρίσκεται στην άκρη της χερσονήσου έχουν το προνόμιο να απολαμβάνουν το διάλειμμά τους σε ένα από τα ωραιότερα προαύλια της Ελλάδας, κομμάτι της οποίας αποτελούν το παλιό τείχος και ο φάρος.

Κομβικό σημείο στην παλιά πόλη είναι η πλατεία του Μοχάμεντ Αλι, που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα.

Στο κέντρο υψώνεται το άγαλμά του, ανάμεσα στο κονάκι του και στην εκκλησία της Παναγίας. Η τελευταία κτίστηκε μετά το 1965 πάνω στην παλιότερη μεταβυζαντινή τρίκλιτη βασιλική.

Το ορειχάλκινο άγαλμα του έφιππου Μοχάμεντ Αλι, φιλοτεχνημένο από τον Στενημαχίτη γλύπτη Κωνσταντίνο Δημητριάδη, έγινε κατά τη μεταφορά του και η αιτία να ανοίξει η σημερινή οδός Θ. Πουλίδου (άλλοτε με την ονομασία Ζαλόγγου).

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Η Ακρόπολη που βλέπετε σήμερα κατασκευάστηκε από τους Οθωμανούς πάνω στα ερείπια βυζαντινού κάστρου σε δύο φάσεις: το 1425 και το 1530, όταν έγινε και ο εξωτερικός περίβολος με την προσθήκη του οποίου το κάστρο επεκτάθηκε και αύξησε την αμυντική του ισχύ. Το πιο σημαντικό τμήμα της ακρόπολης ήταν ο εσωτερικός περίβολος μέσα στον οποίο υπήρχαν η δεξαμενή νερού -πάνω από την οποία κτίστηκε μικρό τζαμί- η αποθήκη πυρομαχικών και τροφίμων, ο κεντρικός κυλινδρικός πύργος και τα καταλύματα της φρουράς. Ο εξωτερικός περίβολος, κτισμένος το διάστημα 1530-1536, ένωνε την ακρόπολη με τα περιμετρικά τείχη της χερσονήσου και οχύρωνε την πιο χαμηλή πλευρά του λόφου προς την πλευρά του λιμανιού. Σ' αυτόν υπάρχουν οι δύο πύλες εισόδου στην ακρόπολη. Στην Παναγία, έχουν βρεθεί τμήματα του περιβόλου και των ανδήρων του ιερού της Παρθένου, τοίχοι κτιρίων από μάρμαρο, αγγεία, ειδώλια, αναθήματα και μικρογραφία ναού-αναθήματος (εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας). Η λατρεία της Παρθένου συνδέεται με τα πρώτα χρόνια της ιστορίας της Νεάπολης . Περισσότερα στο: https://www.castle-kavala.gr/