Οι επίτιμοι δημότες της πόλης

Θέματα τοπικής ιστορίας με πρόσωπα που έζησαν στην Καβάλα χωρίς να έχουν σχέση με αυτήν και απόκτησαν τον τίτλο του επιτίμου δημότη για την δράση τους.

Γράφουμε για την προπολεμική εποχή και για ένα πρόσωπο από εκείνα που είχαν την τιμή, χωρίς να είναι πολίτες αυτής της πόλης, να τους απονεμηθεί ο τίτλος του επίτιμου δημότη Καβάλας. Αυτή η τιμητική πράξη απαιτούσε και απαιτεί απόφαση του κορυφαίου οργάνου διοίκησης της πόλης, του Δημοτικού Συμβουλίου.

Από τους πρώτους ανθρώπους που είχαν αυτό το τίτλο ήταν ο Στρατηγός Βλάσιος Τσιρογιάννης. Το πρόσωπο αυτό για μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 1925 και 1927 ήταν διοικητής του Δ΄ Σώματος Στρατού πού είχε έδρα την Καβάλα.

Το όνομα του είχε συνδεθεί με μια σειρά σημαντικών έργων που έγιναν με πρωτοβουλία του στρατού και του ιδίου και είχαν όφελος για τους Καβαλιώτες, άλλωστε την εποχή εκείνη η πόλη είχε δεχθεί χιλιάδες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Θράκη .

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΣΙΡΟΓΙΑΝΝΗΣ

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καβάλας ανακήρυξε τον Τσιρογιάννη επίτιμο Δημότη όταν αυτός είχε πάει από την Καβάλα στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής του εκεί τρίτου (Γ) Σώματος Στρατού.

Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ελήφθη την 18η Ιουλίου 1927 ήταν δε ομόφωνη από το Δ.Σ. είχε δε αριθμό (4561/ της 18ης Ιουλίου 1927).

Το σκεπτικό της απόφασης διαβάσθηκε από τον πρόεδρο του Σώματος γιατρό Αναστάσιο Αποστολάτο.

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι ήταν οι Δ. Φέσσας, Γ. Κοκκινίδης, Χρ, Κοντοθεοδώρου, Ευστράτιος Χατζηαναστασίου, Αμ. Κρυώτας, Γ. Κασούρης, Α. Αρζογλου, Π. Καζαντζίδης, Θ. Σοφιανός, Μ. Αλβανός, Χρ. Θεράπογλου, Δ. Μακέδος.

Δήμαρχος την εποχή εκείνη ήταν ο Ευγένιος Ιορδάνου.

Ο Ε. ΛΟΥΛΑΚΑΚΗΣ

Ένα άλλο πρόσωπο , που μπορεί να μην του απενεμήθη ο τίτλος του επιτίμου δημότη, του δόθηκε όμως οδός προς τιμή του. Πρόκειται για τον Εμμανουήλ Λουλακάκη, Νομάρχη στην Καβάλα το 1923, Κρητικό στην καταγωγή.

Ο Εμμανουήλ Λουλακάκης γεννήθηκε το 1895 και πέθανε το 1966 . κατάγονταν από το Ηράκλειο Κρήτης.

Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτικές επιστήμες στα Πανεπιστήμια Βερολίνου, Παρισίων και Λονδίνου. Υπηρέτησε ως Νομάρχης Καβάλας (1924-1928).Επι των ημερών του συστήθηκε στην Καβάλα το Ταμείον Υδρεύσεως και Εξυγιάνσεως (Ν.Δ. 14 Σεπτεμβρίου 1923) για την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας που ταλαιπωρούσε την πόλη ειδικά και μετά την έλευση των προσφύγων. Ο Λουλακάκης ήταν ο πρώτος πρόεδρος του Ταμείου. Για την προσφορά του αυτή στην πόλη ο Δήμος Καβάλας έδωσε το όνομα του σε μια οδό της πόλης στην συνοικία της .. Δεξαμενής, στον δρόμο που προσέγγιζε την Δεξαμενή. Με την πάροδο του χρόνου η οδός και το όνομα .. λησμονήθηκαν και μετονομάσθει ο δρόμος σε οδός Παπαλέξη Καβαλιώτου που Αρχιερατικός επίτροπος στην Καβάλα το 1877.

Ο Λουλακάκης φεύγοντας από την Καβάλα διετέλεσε γενικός γραμματέας στη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας (1928-29) και γενικός γραμματέας υπουργείου Εθν. Οικονομίας (1929-32).

Κατά την Κατοχή πήρε μέρος στην Κυβέρνηση Τσολάκογλου ως υπουργός γενικός διοικητής Κρήτης (Αύγ. 1941-23.1.1943). Μετά την Απελευθέρωση εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου με το Κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές 1946, 1950, 1952 και 1958, με την Ένωση Κέντρου στις εκλογές 1961, 1963 και 1964. Διετέλεσε υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ (20-27.1.1949) και υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου (27.1-30.6.1949) στην Κυβέρνηση Σοφούλη, υπουργός Εργασίας στην Κυβέρνηση Διομήδη (30.6.1949-6.1.1950), Βιομηχανίας στην Κυβέρνηση Αθανασιάδη-Νόβα (20.7-20.8.1965) και άνευ Χαρτοφυλακίου στην Κυβέρνηση Στεφανόπουλου (από 11.5.1966 μέχρι τον θάνατό του).