Η Μάχη στο Ρίμινι της Ιταλίας

Οι Καβαλιώτες πολεμιστές

Η Μάχη στο Ρίμινι της Ιταλίας

Θυμόμαστε ένα πολεμικό γεγονός, μια επέτειο στην οποία είχαν συμμετοχή και Καβαλιώτες, ελάχιστοι μεν, ηρωικοί δε. Αναφερόμαστε στη «μάχη του Ρίμινι» στην Ιταλία. Εκεί βρέθηκαν Έλληνες πολεμιστές από όλη την Ελλάδα που μετείχαν στην 3η Ελληνική Ταξιαρχία που είχε συγκροτηθεί τον Ιούνιο του 1944 στο Λίβανο με διοικητή τον Θρασύβουλο Τσακαλώτο. Οι Έλληνες μαχητές, από το καλοκαίρι του 1941 και μη αντέχοντας την τριπλή κατοχή είτε ανέβηκαν στο βουνό, συγκροτώντας τις πρώτες αντιστασιακές ομάδες στο εσωτερικό της χώρας είτε βρέθηκαν στη Μέση Ανατολή, στο πλευρό των συμμάχων, συνεχίζοντας οι περισσότεροι τον τακτικό πόλεμο που είχαν ξεκινήσει στα βουνά της Αλβανίας. Στην Αίγυπτο συγκρότησαν την 1η Ελληνική Ταξιαρχία, τον ιερό λόχο, αεροπορικές μονάδες και στόλο. Διακρίθηκαν στις μάχες της Β. Αφρικής με κορυφαία συμμετοχή στη μάχη του Ελ Αλαμέιν τον Οκτώβριο του 1942. Δύο χρόνια μετά από την Χάιφα αναχωρούν για τον Τάραντα της Ιταλίας, το υπερωκεάνιο «Ρουϊς» συνοδεύουν δύο ελληνικά αντιτορπιλικά. Αρχικά κάτω από τις οδηγίες των Νεοζηλανδών και στη συνέχεια των Καναδών η Ελληνική Ταξιαρχία βρίσκεται στις 8 Σεπτεμβρίου 1944 στο πεδίο της μάχης απέναντι στους Γερμανούς που υπερασπίζονταν την στρατηγικής σημασίας πόλη του Ρίμινι και του αεροδρομίου της. Ελληνικό αίμα «ποτίζει» το ιταλικό έδαφος, οι μάχες είναι σκληρές. Στις 14 Σεπτεμβρίου Καναδοί και Έλληνες πραγματοποιούν επίθεση, καταλαμβάνουν μετά από σκληρή αντίσταση των Γερμανών το Αεροδρόμιο. Στις 20 Σεπτεμβρίου οι Έλληνες καταλαμβάνουν την πόλη. Η ελληνική σημαία κυμάτιζε στο Δημαρχείο της πόλης. Ο Δήμαρχος της πόλης Ιταλός Μπορτόνι Γκολπιέρο το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου «παρέδωσε» την πόλη στο διοικητή του 2ου λόχου του τάγματος της 3ης Ελληνικής ορεινής Ταξιαρχίας λοχαγό Αποστολάκη.

Οι αγώνες της Ελληνικής Ταξιαρχίας συνεχίσθηκαν στην Ιταλία μέχρι την 19η Οκτωβρίου, τότε ελήφθη η απόφαση να επαναπατρισθεί στην Ελλάδα, ύστερα από την απελευθέρωση των Αθηνών. Στο νεκροταφείο του Ριτζιόνε υπάρχει ένα στενό μνημείο που θυμίζει τη θυσία 116 γενναίων νεκρών της Ταξιαρχίας.

ΟΙ ΚΑΒΑΛΙΩΤΕΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ

Από τα στοιχεία του Ελληνικού Στρατού προκύπτει ότι η συμμετοχή των καταγόμενων από την Καβάλα στις μάχες της Μέσης Ανατολής και της Ιταλίας ήταν μεγάλη. Δύο μάλιστα Καβαλιώτες καταγράφονται ως πεσόντες την εποχή εκείνη στις περιοχές των συγκρούσεων. Πρόκειται για τον Λαζαρίδη Θεμιστοκλή του Παρασκευά έφεδρο ανθυπολοχαγό που γεννήθηκε στην Καβάλα το 1916 της ΙΙΙ ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας και φονεύθηκε στο Αμπερτίν της Αιγύπτου το 1943, και τον Μοσχάτο Γεώργιο του Μιχαήλ έφεδρο Ανθυπολοχαγό που γεννήθηκε στην Καβάλα το 1917 και που έχασε την ζωή του το 1944 στο Μπαντιάμ Τελ Αβίβ.

Η ΤΑΞΙΑΡΧΙΑ «ΡΙΜΙΝΙ»

Η Ταξιαρχία του Ρίμινι έχει όμως και συνέχεια με την Καβάλα.. Το 1950 εγκαθίσταται στην Καβάλα ώς 3ο Σύνταγμα Πεζικού και το 1951 της απονέμεται ο επίσημος τίτλος «Ριμινι» . Το 1964 μεταφέρεται στην Κύπρο και το 1968 επιστρέφει στην Ελλάδα αλλά με έδρα τα Γιαννιτσά . Για τις συμμετοχές της στους αγώνες η σημαία της Ταξιαρχίας τιμήθηκε τρεις φορές με τον Ταξιάρχη Αριστείου Ανδρείας και δυο φορές με τον πολεμικό Σταυρό Α Τάξεως. Το 1974 μετασταθμεύει στην περιοχή του Έβρου αρχικά στο Σουφλί και από το 1977 στην Ορεστιάδα ανήκοντας στην δύναμη του Δ Σώματος Στρατού.