Η ιστορία μέσα από τα γεγονότα και τις εποχές

Πριν έξι χρόνια η Καβάλα απέδωσε τιμή στον Εθνάρχη Ελευθέριο Βενιζέλο, τον δημιουργό της σύγχρονης Ελλάδας. Η προτομή του τοποθετήθηκε στον Δημοτικό Κήπο . Η Κρητική Αδελφότητα Ν. Καβάλας είχε την πρωτοβουλία για την τοποθέτηση της και ο Δήμος Καβάλας συνηγόρησε σε αυτό με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1929 ανακηρύχτηκε Επίτιμος Δημότης της πόλης . Κεντρική οδός στην Καβάλα φέρει το όνομα του. Τμήμα της πλατείας το 1936 ονομάσθηκε επίσης "Ε. Βενιζέλου". Στο Ίδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος και στο ψηφιακό του αρχείο υπάρχουν πολλά τεκμήρια ιστορίας που συνδέουν τον Μεγάλο ηγέτη με την Καβάλα, ένα από αυτά και το εικονιζόμενο τηλεγράφημα της πόλης που τον καλεί να γίνει πληρεξούσιος της στην δεκαετία του 1920 (φωτογραφία 1).

Στις 4 Νοεμβρίου 1929 ο Ελευθέριος Βενιζέλος βρίσκονταν στη Καβάλα για την τελετή θεμελίωσης του λιμανιού της πόλης. Η κατασκευή λιμανιού ήταν ένα αίτημα για την Καβάλα και τους κατοίκους της που ξεκινούσε από τα τέλη του 19ου αιώνα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, εποχή ανάπτυξης για την πόλη, τα έργα του λιμανιού ξεκινούσαν. Στη (φωτογραφία 2 ) διακρίνεται ο Ελευθέριος Βενιζέλος εν μέσω των Αρχών της περιοχής. Διακρίνονται επίσης ο τότε Δήμαρχος Κλεάνθης Τερμεντζής, οι Λιμενική Επιτροπή, οι Βουλευτές, οι Στρατιωτικές Αρχές και εκατοντάδες Καβαλιώτες.

Ο Ε. Βενιζέλος είχε έρθει με το αντιτορπιλικό (Έλλη) και δεκάδες μικρά πλοιάρια το υποδέχτηκαν στο λιμάνι της πόλης. Κατά την επίσκεψή του στην Καβάλα ο Ε. Βενιζέλος μίλησε στον λαό της πόλης από τον εξώστη του τότε Δημαρχείου (φωτογραφία 3) που στεγάζονταν στο Μέγαρο "Τόκου" και φωτογραφήθηκε με δεκάδες Καβαλιώτες αλλά μέλη του κόμματος των Φιλελευθέρων (φωτογραφία 4) ενώ επισκέφτηκε και τον υπό κατασκευή προσφυγικό συνοικισμό των "Πεντακοσίων".

ΑΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΗΝ ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ

Αγίας Ειρήνης τιμούμε την 5η Μαΐου κάθε έτους. Μερικά ιστορικά στοιχεία για την εκκλησία και την δημιουργία της στην συνοικία της Κηπούπολης. Τον Μάρτιο του 1972 τοποθετήθηκε στην Καβάλα, ο νεαρός τότε ιερέας Παναγιώτης Ηλιόπουλος. H Μητρόπολη Φ.Ν.Θ. τον έστειλε στην συνοικία της Κηπούπολης που μετρούσε και αυτή λίγα χρόνια ζωής, από την δημιουργία της. Οι κάτοικοι της συνοικίας εκκλησιάζονταν σε ένα μικρό εκκλησάκι (μόλις 35τ.μ.) αυτό της Παναγούδας. Οι ανάγκες αυξάνονταν έτσι ένα χρόνο μετά , με πρωτοβουλία, του νεαρού ιερέα καλείται ο τότε Δήμαρχος της πόλης Ευάγγελος Ευαγγελίου στη συνοικία και οι κάτοικοι ζητούν την παραχώρηση οικοπέδου για την κατασκευή νέου ιερού ναού. Ο χώρος αυτός βρίσκεται και με την έγκριση της Μητροπόλεως ξεκινούν οι διαδικασίες για την κατασκευή του Ναού που πήρε το όνομα Αγία Ειρήνη (μέχρι την κατάργηση της Χωροφυλακής και την μετεξέλιξη της σε ενιαία Ελληνική Αστυνομία, στο Ναό τιμούνταν με λαμπρότητα κάθε 5η Μαΐου η μνήμη της Αγίας) . Ο Μηχανικός Ιωάννης Καλαντζής αναλαμβάνει την εκπόνηση της μελέτης για την κατασκευή του ναού σε Βυζαντινό ρυθμό. Τον Μάρτιο του 1974 ξεκινούν οι εργασίες της πρώτης φάσης που περιλάμβαναν την αίθουσα του Ναού και τον κυρίως σκελετό. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1974 , ημέρα Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, έγινε η πρώτη λειτουργία στο χώρο αυτό .Τον Απρίλιο του 1975 άρχισαν οι εργασίες για την κατασκευή του κυρίως Ναού. Η πρώτη πανηγυρική λειτουργία στο Ναό έγινε στις 30 Νοεμβρίου του 1975, μνήμη του Αποστόλου Ανδρέα, χοροστατούντος του Μακαριστού Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκοπίου με την παρουσία όλων των τότε τοπικών αρχών αλλά και του συνόλου των κατοίκων της προσφυγικής αυτής γειτονιάς.

Τα χρόνια πέρασαν και με την συνδρομή και την αγάπη των κατοίκων ο Ναός, της Αγίας Ειρήνης (φωτογραφία 5), έγινε από τους πιο λαμπρούς της πόλης. Χτίστηκε το κωδωνοστάσιο και εσωτερικά φιλοτεχνήθηκαν αγιογραφίες. Εφημέριος του Ναού είναι σήμερα ο Ιερεύς Σάββας Καραβολανίδης.

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ

Στις 17 Μαΐου 1965 ξεκίνησε την λειτουργία του το εργοστάσιο Φωσφορικών Λιπασμάτων στη Νέα Καρβάλη. Τα εγκαίνια έγιναν από τον τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο (φωτογραφία 6).

Ο πέμπτος από αριστερά όρθιος με τα γυαλιά είναι ο βουλευτής της Ένωσης Κέντρου , υπήρξε και υπουργός, Σταύρος Νικολαΐδης. Ο Λεόντιος Πετμεζάς, ιστορικός τέχνης μας γράφει: "Τον Νικολαΐδη δεν τον γνώρισα ,έφυγε από την ζωή το 1967. Άκουγα για αυτόν από τους γονείς μου γιατί στην δεκαετία του 1930 νοίκιαζε ένα γραφείο στην οδό Σπετσών που ανήκε στον παππού μου Γιώργο Θωμαΐδη. Σε αυτό το γραφείο εργάστηκε ένα διάστημα ο πατέρας μου και εκείνα τα χρόνια γνωρίστηκε με την μητέρα μου. Βλέποντας την φωτογραφία νομίζω πως ο πρώτος από αριστερά είναι ο βουλευτής Λεόντιος Λυμπέρης .Επίσης ο τρίτος πίσω από τον τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο είναι ο Ιωάννης Ζίγδης.