Φάληρο : Η ..φύση, η ιστορία και το .. μέλλον*

Στην πανέμορφη πόλη που ζούμε η φύση έρχεται και προσθέτει καθημερινά τις δικιές τις πινελιές ομορφιάς και αισιοδοξίας. Στην περιοχή " Φαλήρου" πριν 15 ..περίπου χρόνια ένας μεγάλος νοτιάς δημιούργησε ένα μεγάλο ..κενό κάτω από τις επιχωματώσεις και το τείχος που είχε κατασκευαστεί στη δεκαετία του 1960 . Το γεγονός αυτό εντόπισε ερασιτέχνης ψαράς ο οποίος ενημέρωσε άμεσα τον τότε Νομάρχη αείμνηστο Θεόδωρο Καλλιοντζή. Η αντίδραση του τελευταίου ήταν άμεση και αποτελεσματική. Ένα μεγάλο έργο θωράκισης του σημείου ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε αρκετά σύντομα με αποτέλεσμα να μην ..κινδυνεύει το σημείο να .. καταρρεύσει. Οφείλουμε την απόδοση τιμής και τα εύσημα στον αείμνηστο Θόδωρο για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος.

Σήμερα η έκταση που θωρακίστηκε έχει γίνει ένα φυσικό δάσος από κάθε λογής .. δένδρα και μάλιστα κάποια από αυτά καρποφόρα . Η δύναμη της φύσης επικρατεί και παρά την αλμύρα και τους αέρηδες του χειμώνα έχει πρασινίσει ο τόπος. Μια όμορφη εικόνα που αποτυπώνεται και στις φωτογραφίες και μια .. ανέλπιστη όαση πρασίνου .. δίπλα στην θάλασσα.

Άραγε πόσο όμορφο θα ήταν τα .. δένδρα αυτά να φωτίζονταν τις νυχτερινές ώρες; Τι όμορφη εικόνα για την πόλη; . Πεδίο δόξης λαμπρό για τους .. αιρετούς μας στο Δήμο στην Περιφέρεια αλλά και για τον Οργανισμό Λιμένα . Τέτοιου είδους παρεμβάσεις .. όσο και μικρές να φαίνονται αλλάζουν την εικόνα μιας περιοχής άλλωστε λέμε οι ..λεπτομέρειες κάνουν τον .. πρωταθλητή.

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟ ΦΑΛΗΡΟ

Ιστορικά η περιοχή αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους Καβαλιώτες από την αρχή του περασμένου αιώνα, διαμορφώθηκαν επιβλητικά κτίρια στην "απόληξη" του Φαλήρου με πιο χαρακτηριστικό αυτό του ..κοσμικού κέντρου Φάληρο που διαχειρίζονταν για δεκαετίες οι αδελφοί Καρασμάνη , ήταν δημοτική ιδιοκτησία , το "καμάρι" της Καβάλας και το σημείο συνάντησης . Από τα πρώτα κτίρια που απόκτησαν τηλέφωνο στη δεκαετία του 1920. Το έτος 1937 στεγάσθηκε εκεί το Αρχαιολογικό Μουσείο Καβάλας.

Μετά από επίπονες προσπάθειες του πρώτου επιμελητή αρχαιοτήτων στην περιοχής μας από το 1934 του Γεωργίου Μπακαλάκη τον οποίο διαδέχθηκε το 1946 ο Καβαλιώτης Δ. Λαζαρίδης, που μετατέθηκε αργότερα το 1965 στην Αθήνα. Οι Βούλγαροι την περίοδο 1941-44 λεηλάτησαν το Μουσείο , βανδάλισαν και πέταξαν στην θάλασσα πολλές αρχαιολογικά ευρήματα. Με πολλούς κόπους το Μουσείο ξαναστήθηκε (για ένα διάστημα το 1945 "φιλοξένησε" μια Αγγλική στρατιωτική μονάδα..) . Όλα αυτά μέχρι την αρχή της δεκαετίας του 1960 όπου αποφασίστηκε η ανάπλαση της περιοχής με την .. κατεδάφιση του κτιρίου και την υπέρ ύψωση του σημείου με την διαμόρφωση του γνωστού Κόμβου Φαλήρου. Τα έργα εκείνα κράτησαν χρόνια και απασχολήθηκαν δεκάδες άνεργοι Καπνεργάτες .. που ήταν άνεργοι , μια και το τέλος της επεξεργασίας του Καπνού στην Καβάλα ήταν ορατό.

ΤΟ ..ΜΕΛΛΟΝ

Να θυμίσω ότι πριν από 13 χρόνια πραγματοποιήθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός ιδεών με αντικείμενο την ανάπλαση της περιοχής "Φαλήρου" αλλά και της πλατείας "Νικοτσάρα" στην Καβάλα. Ο διαγωνισμός ανέδειξε τις καλύτερες προτάσεις για δύο από τους σημαντικότερους αστικούς υπαίθριους χώρους της πόλης. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2008 πραγματοποιήθηκε και έκθεση με τις προτάσεις του διαγωνισμού αυτού όπου παρουσιάστηκαν δημόσια οι βραβευμένες μελέτες. Όλες οι μελέτες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό εκείνο είχαν εκτεθεί στη δημοτική Καπναποθήκη της Καβάλας .

Το πρώτο βραβείο για την περιοχή του Φαλήρου και το δεύτερο για την πλατεία Νικοτσάρα (πρώτο βραβείο δε δόθηκε) δόθηκαν στην ομάδα μελέτης που αποτελούνταν από τους Κωνσταντίνο Λολίδη, Παναγιώτα Χαλάζη με ειδικούς συνεργάτες τους, Η. Λολίδη, "ΣΤΑΤΟΡΑΣ" Ο.Ε. στατικές μελέτες, "ΕΥΔΟΞΟΣ ΑΤΜΕ" A.Ε., μελέτες συγκοινωνιακών έργων, "CONCEPT-i",3D Animators και βοηθούς τους : Σ. Παπασπύρου, αρχιτέκτων μηχανικός, Τ. Τσομπανίδου, σχεδιάστρια, Ε. Καρυπίδη, αρχιτέκτων μηχανικός.

Η ..ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ

Η περιοχή του Φαλήρου αντιμετωπίστηκε από την ομάδα αυτή σαν μια φυσική προεξοχή της ξηράς στο παραλιακό μέτωπο της Καβάλας, η οποία κατά τη δεκαετία του '60 αμβλύνθηκε σημαντικά με διαδοχικές αποξηράνσεις παραλιακών εκτάσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί περισσότερος χώρος για δόμηση. Έτσι, κεντρική ιδέα της πρότασης αποτελεί η αναδημιουργία του «βράχου του Φαλήρου» και η δημιουργία ενός νέου πολυεπίπεδου αστικού υπαίθριου χώρου με χαρακτήρα κόμβου σε ένα ευρύτερο δίκτυο.

Μια υπόγεια σήραγγα μήκους 300 μέτρων παραλαμβάνει μέρος της όχλησης των διερχόμενων οχημάτων και εξασφαλίζει αρκετό χώρο για την άνετη κίνηση των πεζών και μια πολυλειτουργική πλατεία στο ανώτερο επίπεδο.

Πράσινοι χώροι με καθιστικά και στοιχεία νερού διαμορφώνουν στάσεις για ξεκούραση και κοινωνικής συναναστροφής για τους επισκέπτες.

Χώροι στάθμευσης και πολιτιστικές δραστηριότητες με άμεση πρόσβαση στον παραλιακό περίπατο στεγάζονται στο υπόγειο επίπεδο κίνησης των οχημάτων, ενώ ένα γυάλινο γλυπτό με νερό δεσπόζει στο κέντρο της σύνθεσης ενοποιώντας τα δύο επίπεδα.

Μια εντυπωσιακή σπονδυλωτή κατασκευή με διαδοχικά τόξα αναπτύσσεται δυτικά της πλατείας, διαμορφώνοντας μια δροσερή στοά για τη διέλευση πεζών και ποδηλάτων. Το νερό σε κίνηση με τη μορφή καταρρακτών συμπληρώνει την εμπειρία του επισκέπτη στη διαδρομή του δίπλα στη θάλασσα. ( Στο διαδίκτυο, βρίσκονται όλες αυτές οι επεξηγήσεις όπως υπάρχουν αναρτημένα τα σχέδια και οι προτάσεις για την ανάπλαση της περιοχής).

*Κείμενο που ανάρτησε και δημοσίευσε ο κ. Κωνσταντίνος Π. Παπακοσμάς που καταγράφει την νεότερη ιστορία της πόλης.